Dag 6 naar padron

26 mei 2017 - Santiago de Compostela, Spanje

We zijn er bijna maar nog niet helemaal. Om kwart na zeven op weg om weer voor de hitte een aantal kilometers gedaan te hebben. Onderweg weer dezelfde pelgrims op pad die net als ons tijdig vertrokken voor het warme weer. Door mooie holle wegen en veel groen vervolgden wij onze route richting Padron. Vandaag zijn we allemaal onszelf tegen gekomen behalve Marina die fluks voort stapt. Verstand op nul en op automatische piloot stapten we door. Bij de eerste stop lieten we ons verleiden door eieren en spek maar kregen ipv twee eieren een ei zonder spek. We vertrokken gelijk echte pelgrims nog met een gaatje in onze maag maar met het reserverantsoen (ontbijtpakket) in onze rugzak. Op een moment dachten we dat we M.Rose kwijt waren. Na een telefoontje hoorden we dat ze een film aan het registreren was. We wilden de hitte voor zijn maar tevergeefs. Na veel zweten aangekomen zochten we schaduw op in de kerk van Padron. Na een stempel ontvangen te hebbenvan de lieve mevrouw in de kerk. Zij wees ons de weg naar "El Pedron". Maar toen kregen we te horen dat het nog drie kilometer was. Drie bleven achter. Josine en Marina namen het voortouw terwijl we in de verte de omtrek van ons hotel zagen. Wat waren we blij dat we ons op het terras konden zetten terwijl we wachtten op de anderen. En wat een weelde er was een zwembad. En na een duik in het frisse water was de spierpijn vlug vergeten. Op een schaduwrijk terras trakteert Lucienne ons op een aperitief voor de goede uitslag. Proost Julie en Dries op het kleine Verbementje. Dus nu leren we de rituelen om als volleerde pelgrim de kathedraal van Santiago te betreden. We hebben ondertussen onze kilometers geteld en we zitten nu al over de honderd. Tot morgen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Chris en Marc:
    26 mei 2017
    Zó de peup af dat het reisverhaal in de ether is blijven hangen? Nie erg hoor, het is u vergeven en de volle aflaat is toch al verdiend!
    Uw laatste dagje, onze laatste woordjes:
    Ode aan the fantastic five:
    Pelgrims in wording, dat is wat ze waren, klaar voor bezinning, voor spierpijn en blaren,
    ze oefenden opwaarts, naar onder en ook nog vals plat, ze hadden al voorpret, in gedachten op pad,
    klaar voor de tocht, met pak en met zak, vertrokken ze moedig en nog op 't gemak,
    knotsknieën, vapeurs, het kon hun niet deren, dit werd hun reis, zij zouden zich weren,
    geen weg was te hobbelig, geen dag was te heet, zij wandelden voort ondanks pijntjes en zweet,
    't moraal bleef op peil met bidden en zingen, met 't eten van tapas en in zwembadjes springen,
    na vele ontmoetingen en mooie verhalen, wisten dees ferm madammen de eindmeet te halen,
    het thuisfront is fier en laat u graag weten, ook wij zullen deze camino nooit meer vergeten,
    bedankt voor het meegenieten van dit schoon avontuur,
    PELGRIMS VOOR ALTIJD, VROUWEN VOL VUUR!
    XXX
  2. Kelly:
    26 mei 2017
    Op naar de laatste rechte lijn! Super fiet lady's xx